ΓΕΡΑΚΙΝΕΙΑ 2011

Τα υπέρ και τα κατά της φετινής διοργάνωσης

Αφού λοιπόν τελειώσαμε με τα σχολικά μας και τις συναντήσεις μας, καιρός να πούμε λίγα λόγια για τα φετινά Γερακίνεια, να ζυγίσουμε τα συν και τα πλην, να κάνουμε έναν μίνι απολογισμό:



+ Ευφυής η ιδέα να χορέψουν την ίδια μέρα όλοι οι σύλλογοι της Βισαλτίας. Εκτός από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, πρέπει να προσμετρήσουμε την παρουσία των συγγενών και φίλων των χορευτών, που αθροιστικά γέμισαν την πλατεία.
+ Επιλογή Λέκκα: καταξιωμένος τραγουδιστής στο γνήσιο λαϊκό (όχι σκυλάδικο).
+ Αφοί Διονυσίου: οι μαρτυρίες ανθρώπων που γνώρισαν και έζησαν τον Στράτο Διονυσίου κάθε άλλο παρά υποστηρίζουν και πιστοποιούν την μεγάλη του αγάπη για τη Νιγρίτα (η φτώχεια και η προσφυγιά δεν είναι και ό, τι καλύτερο για όλους – πόσο μάλλον για τους Νιγριτινούς που τότε μάλλον τον περιφρονούσαν). Άλλωστε νομίζω (δεν είμαι σίγουρος) ότι και ο ίδιος ο Στράτος αναγνώριζε ως τόπο καταγωγής του τη Θεσσαλονίκη (ο Σαλονικιός). Παρ’ όλα αυτά, ήταν μια πολύ καλή βραδιά. Οι γιοί του ευτυχώς δεν μας είπαν δικά τους τραγούδια αλλά του πατέρα τους και η χροιά της φωνής τους, ιδίως του μικρού, μπόρεσε να αποδώσει θαυμάσια τα μεγάλα λαϊκά του Στράτου.
+ Πέννυ Λιάτσα: αποκάλυψη η θεαματική βελτίωση των φωνητικών ικανοτήτων ενός κοριτσιού από τη Νιγρίτα, που μπόρεσε να σταθεί δίπλα στον Άγγελο και το Στέλιο Διονυσίου. Μακάρι να σταδιοδρομήσει.
+ Όλες οι εκδηλώσεις έγιναν στο κέντρο της Νιγρίτας και μόνο εκεί, και μάλιστα όλες χωρίς αντίτιμο.
+ Τα περίπτερα που έστησαν οι τοπικοί σύλλογοι και φορείς. Ανεξάρτητα από την οικονομικό αποτέλεσμα, έκαναν γνωστά σε όλους, ντόπιους και ξένους τα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν, το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται, τα προϊόντα τους.
+ Τα ξένα χορευτικά από Ουκρανία και Μολδαβία που χόρεψαν στο πηγάδι της Γερακίνας την Κυριακή το απόγευμα. Είχαμε καιρό να δούμε στα Γερακίνεια συλλόγους από το εξωτερικό, να θαυμάσουμε έναν ξένο, διαφορετικό πολιτισμό και θύμισε παλιότερες εκδηλώσεις.




Ας μετρήσουμε τώρα και τα αρνητικά:

- Ήχος Λέκκα: μικροφωνισμοί και πολύ χαμηλή ένταση, ίσως και λόγω βροχής. Αν προσθέσουμε και την υπνηλία που φέρνουν σε πολλούς τα τραγούδια του Χατζιδάκι, λίγο έλλειψε μερικοί να γείρουν στις καρέκλες τους…
- Έντυπο πρόγραμμα των εκδηλώσεων: γεμάτο ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, η βιτρίνα των εκδηλώσεων στον κόσμο. Ας είναι πιο προσεκτικοί οι υπεύθυνοι αυτού του τομέα, για να μην εκτιθέμεθα παρά έξω, μιας και μιλάμε για εκδηλώσεις πολιτισμού. Μη μας περνάν και για αγράμματους…
- Χορευτικά Ουκρανίας και Μολδαβίας: παραβλέπω τις επιτηδευμένες χορογραφίες. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε ένα λαϊκό, παραδοσιακό γλέντι στις πατρίδες τους θα χορεύουν με τέτοιο «θεατρικό» τρόπο. Όμως, ρε παιδιά, μη μπλέκετε τα πολιτισμικά στοιχεία διαφορετικών λαών, τα υβρίδια δεν δίνουν πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα. Αναγνωρίζω βέβαια, ότι οι άνθρωποι ήθελαν να μας ευχαριστήσουν, να μας τιμήσουν, χορεύοντας ελληνικούς χορούς, αλλά το αποτέλεσμα έκανε πολλούς να φρικάρουν: συρτάκι με τσακίσματα όλων των κλειδώσεων του σώματος, μοιάζοντας με τους δικούς τους χορούς, δεν είναι συρτάκι, αλλά κάτι άλλο, μάλλον τραγελαφικό.




Συμπερασματικά, τα συν βγαίνουν περισσότερα από τα πλην. Ο κόσμος ευχαριστήθηκε, ήταν σε γενικές γραμμές πολύς, άρα μπορούμε νομίζω να τα θεωρήσουμε τα φετινά Γερακίνεια πετυχημένα. Και του χρόνου καλύτερα.