ΕΝΑΥΣΜΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗΣ (27 08 2008)
Ο άνθρωπος, ομολογουμένως, δεν είναι μόνο σώμα. Είναι αντάμα ψυχή και πνεύμα. Καλές οι χωμάτινες, υλικές απολαύσεις, αλλά μήπως πάψαμε να κρατάμε τις ισορροπίες εις βάρος του είναι μας;
Καλή τροφή για το πνεύμα και την ψυχή είναι και η λογοτεχνία. Ποια λογοτεχνία όμως; Τα βιβλία σήμερα γράφονται με το κιλό, κατά παραγγελία και με πλαφόν παραγωγής: τόσα βιβλία πρέπει να γράψεις το χρόνο! Οι τίτλοι που διαφημίζονται, ενδεικτικοί της κατάντιας: σάχλες από νεόκοπους, αλλά και παλαιάς κοπής συγγραφείς, ανεξαρτήτως φύλου, που προσπαθούν να εντυπωσιάσουν με ακατάσχετη χυδαιολογία∙ με βρισίδι. Με τη δικαιολογία του δήθεν προοδευτισμού, της απελευθέρωσης ή της ντεμέκ ρεαλιστικής αναπαράστασης της πραγματικότητας: αφού έτσι μιλάμε! Και πουλάνε.
Πως όμως θα γλυτώσουμε από την παγίδα; Αλάνθαστος ο δρόμος∙02 πυξίδα: θα εμπιστευτούμε ανθρώπους που γνωρίζουμε την κρίση τους, την αισθητική τους, το λόγο τους.
Με αυτόν τον τρόπο γνώρισα και εγώ έναν νέο λογοτέχνη: τον Ισίδωρο Ζουργό. Το βιβλίο του «Στη σκιά της πεταλούδας», συγκλονιστικό. Παραμονές Δεκαπενταύγουστου, ένας άντρας και μια γυναίκα αποκλείονται σε ένα ασανσέρ στην έρημη μεγαλούπολη. Με εναλλαγές στην αφήγηση, ταξιδεύει από το χτες στο σήμερα και παρουσιάζει έτσι φάση-φάση όλο τον νεοελληνικό 20ο αιώνα μέσα από τις ζωές των προγόνων των ηρώων, δένοντας τη μοίρα τους με αριστουργηματικό τρόπο. Χωριά, πόλεις, άνθρωποι της Μακεδονίας, στέκια της Θεσσαλονίκης ζωντανεύουν στις αράδες του. Τρόποι ζωής, συνήθειες (ξεχασμένες;), κάθε καρυδιάς καρύδι. Και η Νιγρίτα μέσα. Και όχι, μη φανταστείτε φινάλε γλυκανάλατο, παλιάς ελληνικής ταινίας. Η αγωνία μέχρι το τέλος.
Καλό είναι λοιπόν η στήλη να προτείνει. Αναγνώσματα, θεάματα, ακροάματα. Που και που. Κάτι σαν έναυσμα, γιατί η ισορροπία που λέγαμε πρέπει να τηρείται. Και η ανάγνωση λογοτεχνίας δεν είναι πράγμα δύσκολο, ούτε βαρετό, ούτε κουραστικό, όπως σας έχουν πει.
- Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το νέο βιβλίο του Ι. Ζουργού, με τίτλο «Η αηδονόπιτα». Αδημονώ να το διαβάσω.
tezjorge@yahoo.gr