ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΣ ΤΟΥ 2000… (19 11 2010)

Πώς η γραφειοκρατία και η απανθρωπιά ξετινάζουν ψυχικά και οικονομικά μια οικογένεια.

Πιαστήκαμε τον τελευταίο καιρό με τις εκλογές και αναγκαστικά αφήσαμε την επικαιρότητα απ’ έξω. Όμως οφείλουμε να σχολιάσουμε κάποια γεγονότα που αποδεικνύουν την αθλιότητα αυτού που αυτάρεσκα θέλουν να ονομάζουν «κοινωνικό κράτος πρόνοιας».
Πρώτα ήταν η αχαρακτήριστη απόφαση του Μεγάλου Ασφαλιστικού Ταμείου σχετικά με τη χορήγηση σε διαβητικούς ειδικών παπουτσιών, τα οποία θα καθυστερούσαν έως και δύο χρόνια το κόψιμο των ποδιών. Το πρότυπο ασφαλιστικό Ίδρυμα απέρριψε τις χρόνιες αιτήσεις των ενδιαφερομένων για κάλυψη αυτών των εξόδων με την ανατριχιαστική δικαιολογία ότι το κόστος είναι υψηλότερο από το αναμενόμενο όφελος! Δηλαδή, οι ασθενείς που θα είχαν τα ποδαράκια τους για δυο επιπλέον χρόνια (και Κύριος οίδε τι θα μπορούσε η επιστήμη να πετύχει μέσα σε μια διετία) δεν μετράει μία μπροστά στα έξοδα του ταμείου για τα ειδικά παπούτσια
Και πριν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από το εγκληματικό χαρτί του Μεγάλου Ταμείου, πριν ακόμα σβηστεί από τη μνήμη μας ο θάνατος του μικρού από τη Μυτιλήνη που η Μεγάλη Τράπεζα δεν εκταμίευε τα χρήματα που μαζεύτηκαν λόγω «παράνομου εράνου», τώρα, να σου πάλι μπροστά μας, και μάλιστα πολύ κοντά μας, το απάνθρωπο.
Ένα κοριτσάκι από τα μέρη μας γεννήθηκε με καρδιακά προβλήματα πριν επτά μήνες και πέρασε όλη τη σύντομη ζωή του μέσα στο νοσοκομείο. Οι επέμβαση που έγινε στην καρδιά του παιδιού απέτυχε και η μόνη λύση ήταν η εγχείριση στο εξωτερικό με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας (90%), αρκεί να γινόταν άμεσα.
Όμως το όλο εγχείρημα ήταν πολυέξοδο. Το Μεγάλο Ασφαλιστικό Ταμείο, για να καλύψει κάποια έξοδα έπρεπε να πάρει από το Μεγάλο Νοσοκομείο χαρτί, που να είναι έτσι διατυπωμένο ώστε να εμπίπτει στη σχετική νομοθεσία. Κι εδώ έρχεται η αναλγησία της γραφειοκρατίας. Η διοίκηση του νοσοκομείου πεισματικά αρνείται ένα τέτοιο χαρτί. Έτσι, γονείς και συγγενείς ξεκινάν έναν αξιοπρεπή μαραθώνιο μέσα στην αγωνία τους για να μαζέψουν το ποσό χιλιάδων ευρώ που απαιτείται για την ελπίδα σωτηρίας του παιδιού τους.
Τι να πρωτοσκεφτεί ο αναγνώστης, ο φίλος, ο συγγενής, ο παντελώς άγνωστος; Γιατί ένα παλιόχαρτο που δεν συντάσσεται όπως πρέπει φτάνει να στερήσει τη ζωή ενός ανθρώπου; Τι άλλο μπορείς να σκεφτείς από το ότι η διοίκηση του Μεγάλου Νοσοκομείου, αν δώσει ένα τέτοιο χαρτί, είναι σαν να υπογράφει δήλωση ανικανότητας. Ένα μεγάλο πλήγμα δηλαδή, στο κύρος και στα πιθανά κονδύλια που λαμβάνει το Μεγάλο Νοσοκομείο. Έτσι, για να μη διακινδυνέψουν τη φήμη τους, άφησαν μια οικογένεια να βολοδέρνει για να μαζέψει τα απαραίτητα χρήματα, αφού πρώτα έχασε πολύτιμο χρόνο.
Η Μαρία Ελένη ξεψύχησε λίγο πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο στη Βοστώνη… Για τους ανάλγητους γραφειοκράτες δεν θα είναι παρά μια «παράπλευρη απώλεια»… Η φήμη τους σώθηκε (;)… Η ανθρωπιά τους;
Συλλυπητήρια στους γονείς για την απώλειά τους, αλλά και σε όλους μας για την αφασία των φορέων του ελληνικού κρατιδίου που ανεχόμαστε.

http://proskynhths.blogspot.com/
tezjorge@yahoo.gr


▓▓ μικρα ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΑ ▓▓


 Πεζόδρομος, Κιλκίς. Στη Νιγρίτα, πότε;

 Τα συγχαρητήρια στο νέο Δήμαρχο και το δημοτικό Συμβούλιο. Σιδεροκέφαλοι και είθε να εργαστείτε με ζήλο για τον ταλαιπωρημένο τόπο.

 Μέχρι και στη Θεσσαλονίκη ήρθαν τα πάνω-κάτω. Κρυφό χαρτί του Μπουτάρη ο … Άνθιμος!

 Νοέμβριος και άνθισαν οι πασχαλιές! Αποσυντονίστηκε κι η φύση απ’ τις λιακάδες.