Ένα κείμενο του Κώστα Καββαθά που με χιούμορ ξεμπροστιάζει τους υπεύθυνους για τα δεινά της Μεταπολίτευσης.
«Ύστερα από πολύχρονη μελέτη, ενόψει των εξελίξεων με την ενδεχόμενη προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ και των δηλώσεων εξεχουσών πολιτικών προσωπικοτήτων που δεν έχουν εργαστεί ούτε μία ημέρα στη ζωή τους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι υπεύθυνος για τα δεινά των τελευταίων 35 ετών είμαι... εγώ! Όσο απίθανο κι αν φαίνεται, παρακαλώ, δεχθείτε την ομολογία ως μοναδική εξήγηση για την κατάντια. Για όλα, από την αντιπαροχή μέχρι την επανίδρυση του κράτους και από την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες μέχρι την ισχυρή Ελλάδα και τη νέα μεταπολίτευση, ένας είναι υπεύθυνος. Θα επιχειρήσω ένα recap, για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι.
Στην πραγματικότητα, η αντεθνική δραστηριότητά μου ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του Εμφυλίου, όταν είπα στον Αμερικανό στρατηγό Van Fleet, δείχνοντας Έλληνες στρατιώτες: «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας». Στη συνέχεια οργάνωσα μια αποστασία και έθεσα τις βάσεις (σε συνεργασία με τη ΣΙΑ) για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και την προδοσία της Κύπρου - που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και στη διχοτόμηση του νησιού. Σας ζητάω να δείξετε ένα κάποιο understanding, μιας και στην τελευταία συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστόφια δήλωσα ότι «προσβλέπω σε λύση που θα είναι σύμφωνη με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ», αλλά μην το δέσετε κόμπο, αφού από το 1974 που το είπα για πρώτη φορά έχουν περάσει 36 χρόνια.
Πρώτη μου δουλειά μετά την πτώση της χούντας ήταν η καθιέρωση μιας γιορτής στους κήπους του προεδρικού μεγάρου «για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας». Καλεσμένους είχα τους συγγενείς μέχρι έκτου βαθμού, με την προϋπόθεση ότι: α. θα έφεραν επίσημο ένδυμα, ανάλογη τσάντα και υποδήματα (Armani, Keaton, Prada, Louis Vuitton, Louboutin, Allen Edmonds κτλ.) και β. θα προσποιούνταν ότι δεν ήξεραν πως τα Louboutin ήταν αγορασμένα με δάνεια. Οι περισσότεροι έχετε δει στην τηλεόραση το καρκατσουλιό, καθώς το σόι μου έφτανε με κρατικές και ιδιωτικές «μερσεντέ», «μπεμβέ» και «αουντί». Με δανεικά έκανα και το catering, όπως με δανεικά έδωσα την ΑΤΑ, διατήρησα στη ζωή την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ και όλες τις ΔΕΚΟ που χρησιμοποίησα ως εφαλτήρια στο δρόμο προς τη μικρομεσαία, μικροαστική, μικροπολιτική «επιτυχία» μου. Ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες τοποθέτησα, ζωή νά ’χω, και να σκεφτείτε πως, όταν οι δημοσιογράφοι ρωτούν πόσα είναι, απαντάω πως «το ψάχνω». Αυτό συνέβη επειδή, ως άτομο, δεν έχω δουλέψει ούτε μία ώρα στη ζωή μου, εκτός αν κάποιος πιστεύει πως τα παρασιτικά επαγγέλματα που προσποιούμαι ότι κάνω (δικηγόρος, καθηγητής, πρόεδρος ΜΚΟ) είναι δουλειά. Μην έχοντας στη ζωή μου στήσει ούτε περίπτερο, δεν ξέρω τι σημαίνει εργαζόμενοι άνθρωποι, μισθοί, ασφαλιστικές εισφορές, ΙΚΑ, ΦΠΑ και άλλα ταπεινά που απασχολούν εμπόρους, βιοτέχνες και -μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού- βιομηχάνους. Το μόνο που έκανα καλά αυτά τα χρόνια ήταν να συναντιέμαι με άλλα 299 κουστούμια και ταγιέρ και να λέω στις ορκωμοσίες καλοκάγαθων κυριούληδων πως «στη διάρκεια της Προεδρίας σας η Ελλάδα θα απολέσει τμήμα της εθνικής κυριαρχίας της», χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Στο σημείο αυτό οφείλω να πω ότι όλα αυτά τα χρόνια τα περνούσα στην Πάρο, στην Τζια, στα Κύθηρα και στις Σπέτσες.
Ως γόνος οικογένειας κλεπτοκρατών, οικογενειακών δυναστειών και πλυντήριο μαύρου κομματικού χρήματος, πέρασα πολύ καλά, ευχαριστώ, έκανα μια εταιρεία, την έβαλα στο Χρηματιστήριο, έβγαλα τα δισεκατομμύρια της αρκούδας και μετά την έβγαλα (από το Χρηματιστήριο), κάνοντας την μπάζα του αιώνα. Όλο αυτό το διάστημα έκανα πάρτι στο Parasite Beach, παρτούζες στο Υπουργείο Πολιτισμού και γάμους στο Λουί Σενκ, την ίδια στιγμή που ψώνιζα S300, υποβρύχια που γέρνουν, έπαιρνα μίζες από τη Siemens και κατάπινα τις σάρκες της χώρας. Και τώρα, το 2010, ήλθε η στιγμή να σώσω τη χώρα που κατέστρεψα, αλλά, επειδή δεν μπορώ να υποστώ τις συνέπειες (δεν αντέχω πλέον να σώζω την Ελλάδα), ζητάω από το λαό να πληρώσει το μάρμαρο.
Ας μην ξεχνάμε ότι με περισσότερα δανεικά δημιούργησα την «ισχυρή Ελλάδα», με ακόμα περισσότερα «επανίδρυσα το κράτος», αλλά εκεί έκανα κάποιο λάθος, και αυτό (το κράτος) έπεσε σε κώμα. Μόλις το ανακάλυψα (μιας και, τα τελευταία 35 χρόνια, έλειπα από το σπίτι για δουλειές στις ΗΠΑ, στη Ραφήνα, στην Πάρο και στην Τζια), τράβηξα το γεμάτο 45άρι και το ακούμπησα στο τραπέζι για να τρομάξω Μέρκελ και Ρεν, αλλά εκπυρσοκρότησε στο πρόσωπό μου, όπως γίνεται στα cartoon με τον Wile E Coyote και τον Road Runner.
Ορισμένοι που επιθυμούν να προφυλάξουν την υστεροφημία μου λένε ότι για αυτά και άλλα 3 εκατομμύρια δεινά (Ίμια, Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, S300, ασφαλιστικά ταμεία, Σκόπια, 25ος Μεσημβρινός, Vodafone, Siemens, Daimler-Benz, μείωση μισθών και συντάξεων, καταστροφή περιβάλλοντος, 3.500 ανεξέλεγκτες χωματερές, δολοφονία Τσαλικίδη, IMF και άλλα 4 εκατομμύρια) δεν έφταιξα εγώ, αλλά οι πολιτικές που εφάρμοσε ο ελληνικός λαός! Αντιλαμβανόμενος ότι ήλθε η στιγμή να αναλάβω τις ευθύνες μου απέναντι στην Ιστορία, επαναλαμβάνω ότι υπεύθυνος είμαι μόνο εγώ. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι πίσω από την ξεφτίλα δεν είμαι... εγώ ως ηγέτης «μεγάλου κόμματος», αλλά ξένες δυνάμεις, που έχουν στείλει στρατιές μυστικών πρακτόρων για να εμποδίσουν τον εθνικά υπερήφανο λαό να αναπτυχθεί. Με τη δράση τους, λένε, ανάγκασαν τις εταιρείες που επένδυσαν στην Ελλάδα να τα μαζέψουν και να φύγουν. Ξένοι πράκτορες έκλεισαν το εργοστάσιο της Pirelli στην Πάτρα, τη βιομηχανία κατασκευής αυτοκινήτων στο Βόλο, το εργοστάσιο συναρμολόγησης της Opel στην Αθήνα, εμπόδισαν την ανάπτυξη του πρώτου ελληνικού ηλεκτρονικού υπολογιστή (που είχε παρουσιάσει ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου). Οι ίδιοι χρεοκόπησαν και πούλησαν την Ολυμπιακή, ψώνισαν υποβρύχια που γέρνουν, χάρισαν τα Ναυπηγεία πρώτα στους Γερμανούς και μετά στο Αμπού Ντάμπι και εμπόδισαν την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία να γίνει η μεγαλύτερη επισκευαστική μονάδα της ανατολικής Μεσογείου. Όργανα ξένων μυστικών υπηρεσιών οδήγησαν στην απαξίωση ή και στη χρεοκοπία μεγάλες επιχειρήσεις, όπως, για παράδειγμα, Χαρτοποιία Λαδόπουλου, ΧΡΩΠΕΙ, ΙΖΟΛΑ και δεκάδες άλλες, ων ουκ έστιν αριθμός. Η έρευνα της «Ο.Σ.Κ.Κ.» (Οργάνωση για τη Σωτηρία Κώστα Καββαθά) αποκάλυψε, επίσης, ότι πράκτορες, και όχι ο υπογράφων, βρίσκονται πίσω από τις εισαγωγές μανταρινιών, πορτοκαλιών, φιστικιών «Αιγίνης» και παπιγιόν από την Τουρκία, ζύμης από την Κίνα, φακής από τις ΗΠΑ και -παραλίγο να ξεχάσω- «μερσεντέ», «καγιέ» και «μπεμβέ» από τη Γερμανία. Θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη για τις ευγενικές προθέσεις τους, αλλά δεν μπορώ πια να ζω στο ψέμα. Κανείς από τους πολιτικούς που κυβέρνησαν την Ελληνίτσα, ιδιαίτερα μετά τη «μεταπολίτευση», δεν ευθύνεται για την παρούσα κατάσταση. Ούτε καν η φράου ομπερλόιτναντ Άννα φον Διαμαντοπούλου, που κατήργησε τη «βάση του 10» για να (ξανα)γεμίσουν οι καφετέριες από «πεθαμένους» νέους, για να νοικιαστούν δωμάτια και διαμερίσματα, να γίνει τζίρος, κι όχι ν’ αλλάξει το σύστημα...
Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι
Οι μικροί Ναπολέοντες, οι Θυγατέρες, τα παιδιά των παιδιών, οι Συγγραφείς, οι Θείες, οι Κουρασμένοι και τα υπόλοιπα cartoon των «δύο μεγάλων κομμάτων» λένε ότι για τον εξευτελισμό «φταίει ο λαός». Αυτοί δημιούργησαν το Χάος του 1,1 εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων που ζει και λειτουργεί μόνο για να αυτοεξυπηρετείται, αυτοί οδήγησαν τη χώρα στον εξευτελισμό, αυτοί έκοψαν τα φτερά κάθε δημιουργικής προσπάθειας, άνοιξαν τις πόρτες της κοινωνικής και οικονομικής χυδαιότητας και δημιούργησαν τους βαρόνους των ΜΜΕ, που έκαναν τη νεολαία να μιλάει με what’s up και power to you.
Ο Σιδερένιος, ο Γκαντέμης, ο Καταλληλότερος, ο Κουρασμένος και τώρα ο Αλλάζουμε και Βουλιάζουμε έκαναν τη χώρα μου να περπατάει στα τέσσερα. Μπορεί τα σκυλιά της παγκοσμιοποίησης να είναι ευχαριστημένα που ζουν σε μια υποδουλωμένη χώρα, αλλά -φαντάζομαι- εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες δεν είναι.
Η λύση είναι η ανάκτηση της προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας, κάτι που δεν αποκλείεται να γίνει με τα ιριδίζοντα κουστουμάκια και ταγιεράκια της «επανίδρυσης», ούτε με τα Keaton και τις Prada της «Νέας Μεταπολίτευσης». Απλοί, καθημερινοί, ταπεινοί, σκληρά εργαζόμενοι και αξιοπρεπείς πολίτες χρειάζονται όχι κινούμενα σχέδια που ήλθαν από το πουθενά και πάνε στο τίποτα. Πάμε, λοιπόν, για ακόμα μία φορά: Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.»
Περιοδικό «4 Τροχοί», Μάιος 2010
Δια την αντιγραφήν:
http://proskynhths.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου